Budjovice’deki en yaşlı ağacın hangisi olduğunu bilmek ister misiniz? Yoksa Pemysl Otakar II’nin altındaki tünelden mi yürümek istiyorsunuz? Şehirde küçük bir evin Most’taki kiliseyle aynı şekilde dekore edildiğini biliyor musunuz? Yoksa Yahudi sinagoglarının gittiği bir nokta var mı?
Sadece bu da değil, esk Budjovice isimli yeni yayının ilgi ve tarihi, Milan Binder’in merceğinden ve Martin Marek’in kaleminden aktarılıyor.
Burası turistlere göre değil. Hata, ne bulunacağı, nereye gidileceği, Budjovice’de kaç kişinin yaşadığı ve benzerlerinin kesin bir açıklaması değildir. Özellikle sobanın yanındaki yerine çok az inanan ve ufkuyla gurur duyan yerel halk için yazılmış, kitabın ortak yazarı, vatansever ve Eskobudjovice’nin yurttaşı Milan Binder’ı anlatıyor.
27 kitabı yayımlandı, bölge kasabasının tarihiyle ilgileniyor, aynı zamanda burada işyerleri ve fabrikalar da satıyor. Ancak yenilik şimdiye kadarki en büyük hit oldu.
Yayınlandığı ilk hafta Plachho Caddesi’ndeki Duha kitabevinde yüz bin kopya satıldı. Saçlarımın bu kadar uzadığını hatırlamıyorum. Ama sonuncusu bu sefer sürdü. Ne kadar iyi yaptığına hayret ediyorum. Onun diğerlerinden tamamen farklı olmasını istedim. Umarım başardık, Binder memnun.
Milan Binder ayrıca her ayın birinci ve ikinci pazartesi günleri bölgesel şehirle ilgili en son yayınların yer aldığı sohbetler düzenliyor. Hatta şehirlerinin cazibe merkezlerinin insanları eğlendirdiği doğrulandı.
Kitabı Martin Mark’la birlikte hazırladı. Her iki araba da, çocuklara yönelik şişme ay üzerinde Mlnská stoka’ya gidip Senovn Meydanı’nın altından ilk kez yelken açtıklarında, insanlara Budjovice’nin turistik yerlerini ve turistik yerlerini getirme fikrini ortaya çıkardı.
Her zaman onun fotoğrafını çekip insanlara orasının nasıl göründüğünü göstermek istemiştim. İlk seferinde kamerasız çıktığımda ikinci yolculukta kamerayı yanımda götürüp fotoğraf çektim. İlk bağlantı bundan oluşturuldu. Sonra tür, tet, dest vb. yedi. Ve bunlardan yüz tanesini topladığımızda, onlar hakkında koca bir kitap yazacağımızı düşündük, fotoğrafçı ve erkek kardeş gülümsedi.
İntikam Male’nin kör omzunu kapatmak istedi
Kitabın kapağındaki eski evin fotoğrafı hemen göze çarpıyor. Bugün Mnesov Caddesi’nde bir sanat müzesi. 1977 yılında Mlokdo’da caddenin günlük trafiği nedeniyle beton altı binanın tamamının sekiz metre taşınması gerekmişti.
Hatta Conspeka evi, Most Transfera Prag’daki ünlü kiliseyle aynı şirkete aitti. Ancak Çek Budjovice’de işler aynı değildi; evin ağırlığı yalnızca 225 tondu.
Martin Mark’ın 34’lük derecesiyle ilginç bir koşusu daha var. Birinci dünya kurdundan önce şehrin o zamanki lideri Male’nin kör omzunu kapatmak istiyordu.
Geçmişte bile toprağın ekonomik ve kazançlı olarak her zaman iyi olduğu düşünülürdü, bunu görüyorsunuz ama benim bir kanıtım var. Gymnzia esk’in ana girişine çıkıp omzunuzu kör köpeğe doğru kaldırırsanız, binaların geçidi boyunca sıralanmış olması gereken kavak ağaçlı caddeyi göreceksiniz. Sokak ile bisikletin girişi arasındaki bağlantıya hiçbir zaman ulaşılamadı, çünkü bu çizgi ilk önce kör bir omuz tarafından geçildi, diye açıklıyor Mark, kendisinin yalnızca Budjovice’deki Piskopos Spor Salonu’nda çalıştığını söylüyor.
Milan ve ben beş yıl önce tanıştığımızda ikimizin de birlikte ne kadar uzun vadeli ve yoğun bir şekilde çalışacağımıza dair hiçbir fikrimiz yoktu. Birbirimizle iyi geçinmemizin temel nedeni bu, ikimiz de Budojian vatanseverleriyiz ve öğrendiklerimizi başkalarıyla paylaşıyoruz, Martin Mark haber kitaplarının suyunda.
Sadece bu da değil, esk Budjovice isimli yeni yayının ilgi ve tarihi, Milan Binder’in merceğinden ve Martin Marek’in kaleminden aktarılıyor.
Burası turistlere göre değil. Hata, ne bulunacağı, nereye gidileceği, Budjovice’de kaç kişinin yaşadığı ve benzerlerinin kesin bir açıklaması değildir. Özellikle sobanın yanındaki yerine çok az inanan ve ufkuyla gurur duyan yerel halk için yazılmış, kitabın ortak yazarı, vatansever ve Eskobudjovice’nin yurttaşı Milan Binder’ı anlatıyor.
27 kitabı yayımlandı, bölge kasabasının tarihiyle ilgileniyor, aynı zamanda burada işyerleri ve fabrikalar da satıyor. Ancak yenilik şimdiye kadarki en büyük hit oldu.
Yayınlandığı ilk hafta Plachho Caddesi’ndeki Duha kitabevinde yüz bin kopya satıldı. Saçlarımın bu kadar uzadığını hatırlamıyorum. Ama sonuncusu bu sefer sürdü. Ne kadar iyi yaptığına hayret ediyorum. Onun diğerlerinden tamamen farklı olmasını istedim. Umarım başardık, Binder memnun.
Milan Binder ayrıca her ayın birinci ve ikinci pazartesi günleri bölgesel şehirle ilgili en son yayınların yer aldığı sohbetler düzenliyor. Hatta şehirlerinin cazibe merkezlerinin insanları eğlendirdiği doğrulandı.
Kitabı Martin Mark’la birlikte hazırladı. Her iki araba da, çocuklara yönelik şişme ay üzerinde Mlnská stoka’ya gidip Senovn Meydanı’nın altından ilk kez yelken açtıklarında, insanlara Budjovice’nin turistik yerlerini ve turistik yerlerini getirme fikrini ortaya çıkardı.
Her zaman onun fotoğrafını çekip insanlara orasının nasıl göründüğünü göstermek istemiştim. İlk seferinde kamerasız çıktığımda ikinci yolculukta kamerayı yanımda götürüp fotoğraf çektim. İlk bağlantı bundan oluşturuldu. Sonra tür, tet, dest vb. yedi. Ve bunlardan yüz tanesini topladığımızda, onlar hakkında koca bir kitap yazacağımızı düşündük, fotoğrafçı ve erkek kardeş gülümsedi.
İntikam Male’nin kör omzunu kapatmak istedi
Kitabın kapağındaki eski evin fotoğrafı hemen göze çarpıyor. Bugün Mnesov Caddesi’nde bir sanat müzesi. 1977 yılında Mlokdo’da caddenin günlük trafiği nedeniyle beton altı binanın tamamının sekiz metre taşınması gerekmişti.
Hatta Conspeka evi, Most Transfera Prag’daki ünlü kiliseyle aynı şirkete aitti. Ancak Çek Budjovice’de işler aynı değildi; evin ağırlığı yalnızca 225 tondu.
Martin Mark’ın 34’lük derecesiyle ilginç bir koşusu daha var. Birinci dünya kurdundan önce şehrin o zamanki lideri Male’nin kör omzunu kapatmak istiyordu.
Geçmişte bile toprağın ekonomik ve kazançlı olarak her zaman iyi olduğu düşünülürdü, bunu görüyorsunuz ama benim bir kanıtım var. Gymnzia esk’in ana girişine çıkıp omzunuzu kör köpeğe doğru kaldırırsanız, binaların geçidi boyunca sıralanmış olması gereken kavak ağaçlı caddeyi göreceksiniz. Sokak ile bisikletin girişi arasındaki bağlantıya hiçbir zaman ulaşılamadı, çünkü bu çizgi ilk önce kör bir omuz tarafından geçildi, diye açıklıyor Mark, kendisinin yalnızca Budjovice’deki Piskopos Spor Salonu’nda çalıştığını söylüyor.
Milan ve ben beş yıl önce tanıştığımızda ikimizin de birlikte ne kadar uzun vadeli ve yoğun bir şekilde çalışacağımıza dair hiçbir fikrimiz yoktu. Birbirimizle iyi geçinmemizin temel nedeni bu, ikimiz de Budojian vatanseverleriyiz ve öğrendiklerimizi başkalarıyla paylaşıyoruz, Martin Mark haber kitaplarının suyunda.