GURUGRAM: Unnat Bharat Abhiyan (UBA) altında eyaletteki kırsal alanların sürdürülebilir kalkınmasını teşvik etmek için, Yüksek Öğrenim Müdürlüğü tüm devlet kolejlerine kendi bölgelerinde en az beş köy ve her biri bir gecekondu mahallesi belirleme ve benimseme talimatı verdi.
Müdürlük, Perşembe akşamı yayınladığı genelgesinde ayrıca tüm kolejlere, öğretim üyeleri ve öğrencilerini kırsal alanlardaki kalkınma sorunlarını belirleme ve bunlar için sürdürülebilir çözümler bulma konusunda görev almaları talimatını verdi.
Ulusal program 2018’den beri yürürlükte olmasına rağmen, Haryana bunu eyalette uygulamak için ancak şimdi talimat verdi. Program kapsamında, 150’den fazla kolejdeki 250’den fazla Ulusal Hizmet Programı (NSS) birimi, yaklaşık 1.300 köyü sahiplenecek ve öğrencileri ve profesörleri beş tematik alanda toplum liderliğindeki eylemleri başlatmak için görevlendirecek: sürdürülebilir tarım, su kaynakları, zanaatkârlar, endüstriler ve geçim, temel hizmetler ve kırsal enerji sistemi.
Yüksek Öğretim Direktörü Rajiv rattan TOI’ye şunları söyledi: “Etkili bir şekilde uygulanması için hedeflenen bir yol haritası hazırlayacağız. Programın eyaletimizde uygulanmasının, sürdürülebilir kalkınmaları için Yüksek Öğretim Kurumlarının (HIE’ler) kırsal alanlarla kapsamlı bir bağlantı kurmasına yardımcı olacağına inanıyoruz.
Her bir UDS biriminin her ay en az bir toplum liderliğinde ve hedefe yönelik faaliyeti kavramsallaştırması ve uygulaması gerekecektir.
Devlet NSS Görevlisi Dinesh Kumar, “Görevin ana hatları hazır ve bunu gerçekleştirmek için yol haritası üzerinde çalışıyoruz. Başlangıçta, her UDS birimi bize tahsis edilen yıllık sermaye harcamalarından kaynak çekecektir. Bundan sonra program genişleyebilir.”
Akademisyenler, hükümetin programı zorunlu uyumla sınırlamaması gerektiğini öne sürdü.
profesör Ramji LalUlusal Değerlendirme ve Akreditasyon Konseyi’nin (NAAC) eski koordinatörü, şunları söyledi: “Kırsal alanlarda bilgi ve birikim eksikliği var, bu da onların tüm gelişmişlik göstergelerinin gerisinde kalmasına neden oluyor. Ve bu şema aracılığıyla, bu boşluk kapatılabilir. Ancak bunu yapmak için kolejlerin tam bir fakülteye sahip olması ve daha fazla araştırma ve geliştirme kaynağına ihtiyaç vardır.’
Müdürlük, Perşembe akşamı yayınladığı genelgesinde ayrıca tüm kolejlere, öğretim üyeleri ve öğrencilerini kırsal alanlardaki kalkınma sorunlarını belirleme ve bunlar için sürdürülebilir çözümler bulma konusunda görev almaları talimatını verdi.
Ulusal program 2018’den beri yürürlükte olmasına rağmen, Haryana bunu eyalette uygulamak için ancak şimdi talimat verdi. Program kapsamında, 150’den fazla kolejdeki 250’den fazla Ulusal Hizmet Programı (NSS) birimi, yaklaşık 1.300 köyü sahiplenecek ve öğrencileri ve profesörleri beş tematik alanda toplum liderliğindeki eylemleri başlatmak için görevlendirecek: sürdürülebilir tarım, su kaynakları, zanaatkârlar, endüstriler ve geçim, temel hizmetler ve kırsal enerji sistemi.
Yüksek Öğretim Direktörü Rajiv rattan TOI’ye şunları söyledi: “Etkili bir şekilde uygulanması için hedeflenen bir yol haritası hazırlayacağız. Programın eyaletimizde uygulanmasının, sürdürülebilir kalkınmaları için Yüksek Öğretim Kurumlarının (HIE’ler) kırsal alanlarla kapsamlı bir bağlantı kurmasına yardımcı olacağına inanıyoruz.
Her bir UDS biriminin her ay en az bir toplum liderliğinde ve hedefe yönelik faaliyeti kavramsallaştırması ve uygulaması gerekecektir.
Devlet NSS Görevlisi Dinesh Kumar, “Görevin ana hatları hazır ve bunu gerçekleştirmek için yol haritası üzerinde çalışıyoruz. Başlangıçta, her UDS birimi bize tahsis edilen yıllık sermaye harcamalarından kaynak çekecektir. Bundan sonra program genişleyebilir.”
Akademisyenler, hükümetin programı zorunlu uyumla sınırlamaması gerektiğini öne sürdü.
profesör Ramji LalUlusal Değerlendirme ve Akreditasyon Konseyi’nin (NAAC) eski koordinatörü, şunları söyledi: “Kırsal alanlarda bilgi ve birikim eksikliği var, bu da onların tüm gelişmişlik göstergelerinin gerisinde kalmasına neden oluyor. Ve bu şema aracılığıyla, bu boşluk kapatılabilir. Ancak bunu yapmak için kolejlerin tam bir fakülteye sahip olması ve daha fazla araştırma ve geliştirme kaynağına ihtiyaç vardır.’